Sayın Akkılıç,
Ağıdaki satırlarınızı ilgiyle ve de esefle okudum.
Size uzun süredir teşekkür etmek istedi isem de, bu tür özel yazılarımın sanal ortamda dolaşımda olup herkes tarafından okunmasından rahatsızım ve sizin adres belirtmediğinizden dolayı şu ana kadar bunu yapamadım. Ancak şimdi işbu adresiniz bulur bulmaz, teşekkür etmek üzere bilgisayar başına oturdum.
Efendim, düşüncelerinize aynen katılıyorum. Rumeli'nin tarihi, âdeta bir hüznün romanı gibidir; bendeniz de, denizde damla, bu hüznü elimden geldiğince dile getirip, kâğıda dökmeye çalışmaktayım.
Bu bağlamda, yakınlarınız dâhil, tüm Şehitlerimize Allah gani gani rahmet eylesin; milletimizin en güzel eseri olan bu Vatan evlâtları nur içinde yatsınlar!...
Zafer Bey ile ne yazıktır ki, çoktandır sayfayı yenileme fırsatı bulamadık, oysa Tarih Dergisinde Balkan Harbi ile ilgili yazılarım devam etmekte sayfaya eklenmedikleri için okurlar bu bilgilerden mahrum kalmaktadır.
Heyhat, soydaşlarımız ise hâlâ çile çekmekte ve kendileriyle ilgilenecek bir merci bulamamaktalar!...
Bu suretle satırlarıma son verirken, bir kez daha duyarlılığınız için teşekkür eder; gayretlerinizde başarılar, sevdiklerinizle birlikte sağlıklı ve huzur dolu bir yaşam dilerim.